💛 Dans tegen Kanker

“In 2022 kreeg mijn mama borstkanker. Dat was een heel moeilijke periode voor ons gezin. Gelukkig is mijn mama nu genezen, maar ik weet dat niet iedereen zoveel geluk heeft als ik. Daarom ben ik extra blij dat ik dit samen met Malin mag doen. Want vrienden moeten er voor elkaar zijn, zeker in moeilijke tijden. Dansen helpt mij om mijn gevoelens te uiten en alles even te vergeten.”

Ik ben Malin en mijn vriendin is tijdens de zomer overleden aan leukemie. We zaten samen in de klas vanaf de peuterklas. Laure was altijd lief en vriendelijk, een supervriendin. Maar in het derde leerjaar moest de juf ons iets heel ergs vertellen, Laure was tijdens de krokusvakantie heel ziek geworden en kon niet meer naar school komen. Het bleek leukemie te zijn. Maar Laure was een vechter en ze overwon de ziekte. In de loop van het vierde leerjaar kon ze terug naar school komen, we waren allemaal heel blij. Helaas kwam er in het vijfde leerjaar het slechte nieuws dat de ziekte opnieuw was gevonden. Laure vocht opnieuw en wilde terug genezen, maar de ziekte was deze keer te sterk. Op 8 juli overleed ze. Maar ze is voor altijd in mijn hart.

Dansen was voor mij een manier om te kunnen omgaan met het verdriet dat ik voelde en nog steeds voel. Toen we in mei Europees kampioen werden, heb ik op het podium de hele tijd aan haar gedacht en voor haar gedanst. Dansen betekent voor mij alles, ik kan mijn emoties erin kwijt en even alles rondom mij vergeten.

Deze zomer verloor ik mijn tante aan kanker. Na een strijd van meer dan 8 jaar, 2 verschillende kankerdiagnoses, een operatie en 4 chemokuren die haar stap voor stap aftakelden. Ze heeft hard gevochten en we missen haar enorm.
Door haar invaliditeit kon ze al een tijdje niet meer dansen, maar toen ze uiteindelijk aan bed gekluisterd was, was muziek haar enige afleiding en plezier. Op die manier kon toch haar hart nog dansen. 

4 jaar geleden stond mijn wereld even stil. Ik kreeg te horen dat mijn meme overleden was. Na al die tijd vechten tegen deze stomme ziekte was de moed op om verder te vechten. Op 23 april 2021 is er een deeltje leegte gekomen in mijn wereld, maar wel een nieuwe mooie ster aan de hemel gekomen. Mijn manier op mijn verdriet en pijn een beetje aan de kant te schuiven was terug kijken naar beelden waar je trots was op mij om toch nog maar je stem eens te horen, "muizeke..." nog maar een te horen. Uiteindelijk ben ik verder kunnen gaan in een passie die ik stop zette als kind. Ik heb haar jammer genoeg nooit kunnen laten zien dat ik nog altijd even veel hou van dansen als vroeger, maar toch weet ik dat ze trotser dan ooit op elke moment wanneer ik op de dansvloer sta mee kijkt van boven uit. Mijn liefste meter is een groot gemis.

Zelf ben ik terug naar de dansschool gegaan toen ik veel te vroeg mijn man verloor aan kanker, hij stelde zelf voor toen hij al heel erg ziek was dat ik opnieuw zou gaan dansen na zijn overlijden. Ik heb geluisterd, het was een zeer goede therapie en ondertussen ben ik ( hulp)lerares ballet in een grote dansschool in Brugge.