Anatolische Herder

De Anatolische Herder, ook wel Turkse Herder of Kangal genoemd, is een grote werkhond. In Turkije wordt hij nog steeds gebruikt om kuddes schapen en geiten te beschermen. Maar we kennen het ras ook als een aangename gezinshond en moedige waakhond. De Anatolische Herder zal zijn gezin altijd beschermen. Ook met kleine kinderen ontstaan amper problemen. Tegenover vreemden zal hij zich wel vaak afstandelijk opstellen.

De korte vacht zal twee keer per jaar gaan ruien. In deze periode gebruik je een goede kam, om de dode en losse haren te verwijderen. Maar in het algemeen vraagt dit ras weinig verzorging. Een Anatolische Herder is lichtbruin van kleur (crème tot fawn), met een zwart masker en zwarte oren.

Anatolische Herdershonden hebben veel beweging nodig, maar ook niet extreem. Een grote tuin is zeker een pluspunt, maar je kan ook vaak gaan wandelen. Mensen die op een appartement wonen, kiezen beter voor een ander ras.

Een herdershond kan je doorgaans makkelijk opvoeden. Dat geldt ook voor dit ras, zo lang je maar sterk in je schoenen staat. Kangals kunnen soms wat dominant zijn, dus enige ervaring met honden is wel goed. Een liefdevolle opvoeding is erg belangrijk, maar af en toe moet je kunnen uitstralen dat je boven de hond staat. Begin ook goed op tijd met de opvoeding. Eenmaal volwassen zal dit ras zo groot en sterk zijn, dat je hem nog moeilijk kan corrigeren.

Deze krachtige honden worden erg groot. Sommige reuen behalen zelfs een hoogte van 85 cm. Algemeen genomen, ligt de hoogte tussen 70 en 80 cm. Teven blijven vanzelfsprekend iets kleiner dan reuen. Het gewicht ligt tussen 50 en 70 kilo, maar kan gerust hoger oplopen.